Het succes heeft me overvallen
Home » Het succes heeft me overvallen
Wat een rollercoaster is het afgelopen half jaar geweest.
Net nadat ik mijn baan had opgezegd gingen we in een lockdown. Alles waarop ik mijn beslissing om te stoppen met werken had gemaakt, viel in een keer onder mijn voeten weg.
Maar met optimisme heb ik vooruit gekeken. Naar de mogelijkheden. Op het moment dat we uit de lockdown dreigde te kruipen besloot ik om een bedrijfsovername te doen.
Ik geloofde erin. Dit jaar blijft iedereen thuis in Nederland. In de zomer kunnen we dit jaar goed draaien. Het is nu, of nooit. Dus zo namen we begin juni de Tuk Tuks en E-choppers van Hoeve SamSam over.
Al voor de voertuigen bij ons op locatie stonden waren de eerste al verhuurd. En vanaf dat moment is het een rat-race geweest. Wat hebben we een mooie zomer gehad en wat hebben we veel gasten mogen verwelkomen. Bijna dagelijks zijn we in de weer geweest met het koken op kampvuur en de verhuur. Precies zoals ik het voor me zag, maar dan zoveel beter. Dit had ik niet kunnen hopen.
En dat leek zo nog wel even door te gaan. Ook voor het najaar was iedereen positief gestemd en stond de agenda vol met boekingen.
Tot twee weken terug. Begin oktober, een nieuwe conferentie met scherpere maatregelen. Telefoon roodgloeiend en voor de komende weken een lege agenda.
De toespraak van vorige week was dan ook wel te verwachten. De horeca weer gesloten. Ook mijn boekingen vallen als een kaartenhuis in elkaar.
Bij de pakken neerzitten heeft geen zin. Wat kan er nog wel? Daar steken we op in.
Horeca gesloten maar het verhuur blijft open. Na de conferentie ben ik dan ook meteen achter de computer gekropen. Er is duidelijkheid, dus de advertenties weer aan. Een aangepast aanbod online én gaan.
Daarnaast is er nu tijd om alle plannen die ontstaan zijn in de drukke periode, nu op het gemak uit te werken. En te zorgen dat wanneer we weer open gaan en het hoogseizoen weer start. We er méér dan klaar voor zijn. Want eerlijk is eerlijk. Het succes heeft me ook wel een beetje overvallen.
Liefs,
Wendy van BuitenEten

Geef een reactie